Iron like a lion in Zion

Inmiddels hebben we Las Vegas verlaten en zijn we gearriveerd in Zion. Het ophalen van de camper ging niet helemaal ‘smooth’, hetgeen veroorzaakt werd door het feit dat men de reservering van de Duitsjes per ongeluk gekoppeld had aan een Frans gezin. Dit moest ongedaan worden door het hoofdkantoor van Apollo RV in Australië. Nadat de Cremerkes het papierwerk in orde gemaakt heeft zijn we dan maar snel overgaan tot de (verkorte) instructies. Als ervaren camperaars volstond de verkorte versie daarvan. Ondertussen bleek het probleem opgelost te zijn en de manager verontschuldigde zich op de Amerikaanse manier voor het ongemak; we kregen gratis wijnglazen, een BBQ, hout om te stoken, kolen en aanmaakspullen. Ook hoefde de Duitsjes de schoonmaakkosten ad $ 75 niet te betalen en kregen ze gratis WC-papier en toiletchemicaliën. Prima geregeld (zeker omdat het eigenlijk nauwelijks tot overlast geleid had omdat we toch pas na de Cremerkes aan de beurt zouden zijn).

Nadat we (zeer uitvoerig) inkopen gedaan hadden kon de ongeveer 3 uur durende trip naar Zion beginnen. Eerst was het nog redelijk saai (afgezien van de Joshua trees die naast de weg stonden) maar langzaam maar zeker begon het terrein te veranderen. De weg begon gestaag te stijgen en in de verte doemde toch wel heuvelachtig terrein op. We reden door een diepe kloof en achter die kloof begon de lucht snel steeds donkerder te worden. De enorme hitte in deze regio ‘voedt’ de atmosfeer natuurlijk behoorlijk en daar kregen we nu de gevolgen van. Al die energie moet eruit en dat gaat via enorme regenval en onweer. Barbera vond dit minder amusant, omdat het zicht ook steeds minder werd en de weg redelijk blank begon te staan. We kregen zelfs amber alerts i.v.m. het risico op flashfloods. Uiteindelijk in de schemering gearriveerd, waarna we in de regen onder de luifel nog genoten hebben van een paar biertjes en als avondmaal hotdogs gemaakt hebben.

Inmiddels is het ochtend en de omgeving is werkelijk adembenemend. We hebben superplekken op de camping (in het park) en kijken uit op rood-bruin gekleurde rotsen van een paar honderd meter hoog Hier houden we het wel nog twee dagen uit. Zometeen even ontbijten, speciale wandelschoenen huren en vervolgens met de shuttlebus naar het hoofddoel van vandaag: wandelen in de Virgin-river door “the Narrows”. Dit is een 24 kilometer lang ravijn met rotswanden die wel 800 meter hoog zijn en op sommige plekken maar een paar meter breed. We zijn benieuwd!

De familie Spätgens heeft inmiddels de instructies gemaild, dus na het ontbijt moeten we eerst nog op ‘treasurehunt’. Ben benieuwd of we het vinden, want de instructies waren behoorlijk cryptisch. Wel superleuk gedaan!